Contenidos
Javier etxeberria
José javier etxeberria – ah! mes amis, quel jour de fête!
1927ko urriaren 17an jaio zen San Andres Pasialekuko 3. zenbakian. Aita, Eulogio Echeverria «Querido» eta ama Josefa Eguren. Mendizale sutsua, ume-umetatik Klub Deportiboko kide izan zen. 5 urte besterik ez zituela, 20 mendi egin zituen eta 18 urterekin 100 mendiko txapelketa egina zuen. Gerra Zibila irten zenean, gerrako umeak zeramatzan eta Santandertik abiatu zen itsasontzi batean, Belgikarako bidea hartu zuen amarekin batera. 2 urtean zehar Liejatik gertu bizi izan zen eta tropa alemandarrak II. Mundu Gerran Belgika hartu zutenean itzuli zen Eibarrera. Armeria Eskolan ikasi zuen eta Alfa lantegiko ofizina teknikoan lan egin zuen. Lan kontuak zirela eta 5 urte pasa zituen Mejikon. Armeria Eskolako ikasle ohien Elkarteko kide izan zen. Mendia eta arrantza izan ziren bere bi zaletasun handiak. Eibarren zendu zen 2000ko ekainaren 19an.
Javier echeverria ezponda – contributions of science
Garai hartako kronikari batek honela deskribatu zuen: «ijito zintzoa, Javier, duela berrogei bat urteko bera, kobrezko kolore berarekin, txaleko berarekin, chulubit berarekin, eta danbolinean adabaki bera zuela uste dut».
1910eko Sanferminetan, 99 urterekin, bere egoera fisikoa nahiko txarra zela agertzen da, baina hala ere, Etxeberriak konpartsari laguntzen jarraitu zuen. Hori izango zen bere azken urtea, hurrengo urtean Nafarroako ospitalean sartu behar izan baitzuen, 1911ko uztailaren 14an hil zelarik.
2018ko apirilaren 27an, omenaldi bat egin zitzaion Nafarroako Parlamentuan, Ijito Komunitatearen eguna zela eta. Horretarako, Toko-Toko eta Braulia erraldoiak hemiziklora sartu ziren bere omenez dantza bat dantzatzeko.
Ander etxeberria-javier marcos: «euskara 4.0».
Eusko Ikaskuntzaren jarduera eremuko sei unibertsitateetako Errektoreen ordezkariek, Eusko Ikaskuntzako Lehendakariak eta Laboral Kutxako Lurralde Zuzendariak osatu dute epaimahaia. «Bere formakuntza bikoitza, matematika eta filosofian» nabarmendu du epaimahaiak, baita «bere karrera akademikoa eta zientifikoa, bere ondarearen kaudimena -sortu duen eskolaren bitartez- eta Herrialdearen gobernantzarekin duen konpromisoaren garrantzia» ere. Epaimahaiaren ustez, «eskakizun akademiko goreneko ikasketa-erakundeak sortu eta finkatzeko lan egin duen aitzindaria da», baita «Humanitateen esparruko mundu osoko erreferentziazko irudia» ere.
Zuk eta zure gisako sareko milaka irakurlek egindako ekarpenarekin, eduki gehiago eta hobeak sortuko ditugu. Eta, zuekin osatutako komunitateari esker, publizitateak eta erakundeen laguntzek bermatzen ez diguten bideragarritasuna lortuko dugu.
Datuek hobera eginda, «trantsizio» egoera bat martxan jar daitekeela iragarri du Gotzone Sagarduik. Urkulluk erantsi du bi edo hiru aste barru «urrats sendoagoak» etor litezkeela pandemia aurreko egoera normalizatura itzultzeko.
Teaching formats for modern training
This book is intended to serve as an aid for university courses in Philosophy of Science. In addition to dealing with scientific knowledge, it proposes a philosophy of scientific activity, in which the interrelations between science and technology are taken into account. It also addresses questions related to the values that govern the practice of science.
The technosciences, characterized by close links between scientists, engineers, businessmen and politicians, are radically transforming societies and their emergence is causing continuous conflicts of values in scientific communities and other social sectors. This study by Javier Echeverría analyzes the current structure of scientific practice and the values that guide current techno-scientific developments.
This presentation is the entrance to a cavern of letters. There are folds and nooks and crannies, although fewer than Deleuze attributed to Leibniz. One epigraph leads to Plato’s cavern, another to Don Quixote and, already within Cervantes’ fable, to the dilemma of whether or not Dulcinea exists. Glimpses of the City of God, of Avernus and of the best of all possible worlds are glimpsed. It is affirmed that we are aware of a minimum percentage of what happens inside and outside our corporeal cavern. Certain contemporary techno-caverns are visited, such as the Internet or a possible pentasensory virtual reality. It is concluded that the brain is the cave par excellence and that our fate is to live and die in caves.